Feodal Kafa

Geçenlerde bir Clubhouse odası muhabbetinde bir arkadaş, Türkiye’nin ana sorunu Feodal zihniyetten kurtulamamasıdır diye anlattı ve kendisine hak verdim. Feodalitede “feodal bey”ler çok güçlüdür ve güçlerini arkalarındaki (kendilerine ait olmayan toprakları ekerek zor geçinen) tebalarından alır. Feodal beyler, birbirleriyle sürekli bir güç mücadelesi içindedirler. Bu ne kadar uyuyor değil mi Türkiye’ye?

Tebalarından aldıkları güçle savaşan feodal beyler, ülkeyi devamlı gerginlik içinde tutuyorlar. Tebaları olan Türkçüsü, Kürtçüsü, dincisi, cemaatcisi, tarikatçısı, Atatürkçüsü, koministi vs, aslında birbirlerinden farklı görünseler de, aynılar. Çünkü mentaliteleri aynı: bir davam var benden öte; biz haklıyız; onlar kötüler; ülkenin kurtuluş umudu biziz; ben aza razıyım, eğer beyimiz ve davamız iyi olacaksa; beyimi ve bizimkileri dinlemem yeterli, diğerlerine kulak veremem; kafam net, ben doğruyu bulmuşum, değişmem ve değişemem; ama başkalarını değiştirmeliyim, çünkü onlar da doğru yolu bulmalılar…

Bu feodal beyler ve tebaları, kendilerini değiştirmeden ülkeyi değiştirmek istiyorlar; ve güç ellerine geçince (velev ki, iyi niyetli başlasalar bile) güç zehirlenmesiyle, hemen ülkeyi başkalarına zindan etmeye başlıyorlar. Her güç değişince, yeni bir rövanş müsabakası oluyor. Aynı kısır döngü devam ediyor. Bu kafa böyle devam ettiği sürece imparatorun kim olduğunu bir önemi yok. Sadece ezenler ve ezilenlerin kimlikleri değişiyor, ama varlıkları değişmiyor.

Halbuki dünya çok karmaşık bir yer. Dolayısıyla (feodal beyleri ve tebalarını oluşturan) net kafaların hepsi, bir yanılsama içindeler. Kendi modelledikleri dünyada yapmayı planladıklarını pratikteki dünyaya uygulayınca, ortaya bir yıkım çıkıyor. Bu kişilerin “adalet-i izafiye” mantığı, Tanrı’lığa soyunmaktan başka bir şey değil. Bu kişiler “omnibenevolent” olamadıklarına göre, yıkımın ortaya çıkması hiç şaşırtıcı değil.

Karışık kafalar ise, net kafalar savaşına giremiyorlar; girseler bile güçsüz kalıyorlar ve etkileri olmuyor. O yüzden biraz kendi içlerine çekiliyorlar, kolektif girişimlerde eksik kalıyorlar, savaşa girmeden savaşı izliyorlar (eğer ezilenlerden olmama şansını yakalamışlarsa).

Bu feodal düzen Türkiye’de bir süre daha böyle devam edecek gibi görünüyor; ama önünde sonunda değişecek. Çünkü dünya değişiyor. Karışık kafaların sayıları artıyor ve artacak; çünkü (isteyen için) her türlü görüşe ulaşmak artık çok kolay. Sayıları artan bu kişiler, motivasyonsuz, plansız, boş vermiş olabilirler, ama kesinlikle teba olamazlar. Tebaların gücünün çok azaldığı bir ülkenin çok daha güzel bir ülke olacağını düşünüyorum.

Ben o günleri görebilir miyim bilmiyorum (muhtemelen göremem), ama bu, çok da umurumda değil. Ben dünyayı veya ülkeyi değiştirmek istemiyorum, dünyayı (anın hakkını vererek) gözlemlemek ve kendimi değiştirmek istiyorum. Bu yazılar da değişimim sırasında kendime notlar aslında. Kendim için yazıyorum, başkaları okursa ve onlara bir yararı olursa, bu sadece bir bonus olabilir. 

Bugünlük söyleyeceklerim bu kadar. Herkese iyi zamanlar.

-İsa Hafalır