Header Ads Widget

test banner

Dinsizlere Eleştirilerim


Son dönemde okuduğum bazı yazıların tetiklemesiyle ateistlerin veya dinsizlerin söylemlerine karşı bazı düşüncelerimi paylaşmak istiyorum.


Bu yazıların beni rahatsız etme nedenlerinin inançlarıma meydan okumaları olduğunu düşünmüyorum zira benzer söylemleri daha ortaokul birinci sınıfta dinlemeye başladım ve hala da dinliyorum. Sanırım beni asıl rahatsız eden şey bundan ziyade ateistlerin tavırları. Bende bir çeşit misyonerle karşılaşmışım duygusu uyandırıyor bu kişilerin söylemleri. Amerika'da karşılaştığım bazı evanjelik misyonerler vardı. Özellikle genç olanları gelip Kur'anla veya peygamberle ilgili belki yüz yıllardır bir kısım oryantalistlerin tekrarladığı iddiaları dillendirir daha sonra bunları duyunca bir anda affallayacağımı veya belki yanlış yolda olduğumu fark edeceğimi bekler bir halde yüzüme bakarlardı. Benzer tavırları yeni dindar olmuş selefilerde de gördüm. Kendisi altı ay önce Müslüman olmuş veya dindar olmuş, bu arada bir kısım hadisler, ayetler ezberlemiş sen abdest alırken gelir "brother abdest öyle alınmaz, şöyle şöyle yapman gerek bunla ilgili şöyle bir hadis var", sonra gider namaza durursun bu sefer gelir "brother, namazda şöyle şöyle yapılmaz veya şöyle şöyle yapman gerekir bunla ilgili Resulullah şöyle diyor" vs. gibi uzar gider. Adamı bozmak da istemezsin tamam kardeşim sen öyle biliyorsan git öyle yap filan diye ama içinden de adama fitil olursun.

Bu arkadaşların durumu da buna benziyor. Bazı şeyleri bir tek kendileri düşünmüş veya kendilerinin bu düşünceler sonucunda yaptıkları tercih büyük bir kahramanlıkmış ve diğer insanlar aynı tercihi yapmaya cesaret edemeyen korkaklarmış gibi bir tavırda oluyorlar pek çoğu. Mesela bir yazar kendisinin terkettiği İslamı düzeltme görevini üstlenerek, bunun için dindarlara İslam'ın bir insan tarafından uydurulduğunu kabul etmelerini böylece İslam'da reform yapılabileceğini söylüyordu (Türkiye'deki seküler kesimde genel kabul gören modernleşmek için Rönesans, Reform, Aydınlanma merhalelerinden geçmek klişesi de geçen haftalarda Hakan Erdem'in de belirttiği gibi hiç bir temele dayanmıyor ama o başka bir konu). Yani bir anlamda İslam'da Reform olarak İslam'a sadece felsefe olarak inanan birer deist veya ateist olmamızı teklif ediyordu bize. Bizim Luther'ler de ateistlerden çıkacak demek ki. Arkasından da Atatürk'ün haklılığından ve yıllarca dindar insanları ordudan atan Türk ulusalcılarının toplumun genelinin iyiliğini düşündükleri için bunları yaptıklarından vs. bahsediyordu (toplumun şefkatli babaları diyebiliriz belki onlara). Türk ateistleri veya sekülerleri arasında var olan son derece klişe fikirler bunlar ne yazık ki.

Batı'da özellikle bir kısım ateistler bu tavırların yanlışlığını görüyorlar ve bu düşüncelerini de dillendiriyorlar. Mesela bir keresinde kendisi de atesti olan filozof Tim Crane ile yapılan bir söyleşiyi dinlemiştim (link). Kendisi ateistlere dindarların düşündükleri gibi cahil veya aptal olmadıklarını ve dine ve dindarlara bakışlarını biraz daha sofistike hale getirmelerini tavsiye ediyordu. Ben de burada bu yazıları yazan arkadaşlara aynı şeyi tavsiye etmiş olayım bu söyleşiyi paylaşarak.

Eleştirilerimi biraz daha somutlaştırayım. İlk olarak karşılaştığım ateistlerin çoğunluğu din dairesinin dışına çıktıkları için artık kendilerini herhangi bir inançla sınırlandırmadıklarını ve sadece akılla hareket ettiklerini zannediyorlar. Oysa durum bu değil zira toplumsal kurallardan duygu ve iç güdülerimize kadar detaylı bir rasyonel sorgulamaya tabi tutmadan doğal bir şekilde benimsediğimiz pek çok kabul var hayatımızda. Tüm bu kabuller özünde bir inanç aslında. Mesela ahlak kuralları, şu doğrudur bu yanlıştır gibi yargılar. Her insanın bu türden değerleri var. Ateistler veya din dışına çıkmış arkadaşlar bu değerleri tanrı inancını sorguladıkları gibi sorgulasalar hiç bir değer ayakta kalamaz. Mesela bugünlerde çevre bilinci gelişiyor insanlarda. Oysa insanın çevreye verdiği zarar objektif olarak bakılırsa çevreye verilen bir zarar değil insanların dünya denilen gezegende hayatlarını devam ettirmesini riske atan bir eylem sadece. Yoksa mesela dünya gezegeninde zaten var olan CO2'in atmosfere karışması karışmamasına göre niye daha iyi olsun? Veya atmosferinde çok miktarda CO2 olan gezegenler daha kötüdür gibi bir yargıya neye göre varıyoruz? Ancak kendimizin veya daha genel olarak hayatın devamını tehlikeye atmasından dolayı bu gelişmelere kötü diyebiliriz. Peki o durumda hayat niçin özeldir? Objektif olarak bakarsak bu da bizim hayata atfettiğimiz bir değer. En nihayetinde dünya adlı gezegendeki karbon, hidrojen, oksijen vs atomlar tepkimeye girip bir kısım başka maddelere dönüşmüşler, hayat dediğimiz de bu maddeler ve onların kimyasal tepkimeleridir. Niçin bu atomların inorganik tepkimeleri özel değil de, bir bitki formundayken tepkimeleri çok özel olsun? Niçin bu maddelerin insan formunda olanlarının evrim sürecinde hayatta kalma şansını artırdığı için bilinçsiz olarak rastgele gelişen zekası (ki ne kadar gelişkin onu da bilmiyorum) çok özeldir de yine aynı hayatta kalma şansını artırdığı için doğadaki tüm kaynaklara saldırması çok kötüdür? Doğadaki tüm türlerin yaptığı şey de bu değil midir? Niçin bu kaynak mücadelesinde insanların bir birine yaptıkları şeyler iyi ya da kötü olsun? Bir arslanın hayatta kalmak için ceylanı parçalamasını kötü olarak görüyor muyuz? Niçin dünyada neredeyse bir işgalci tür olarak görülebilecek kadar çoğalmış insan türünün ölmesini, aç kalmasını trajedi olarak görüyoruz da sazan balıklarının bir kısım gölleri işgal edip tüm diğer hayatı tehdit etmesini veya ortama daha iyi adapte olan gri sincapların kızıl sincapların neslini neredeyse tükenme noktasına getirmesini engellemeye çalışıyoruz? Tüm bunların ötesinde herşeyimizi içeren dünyanın ve içerisindeki 8 milyar insanın kainat içerisindeki tüm varlığı zerre bile değilken bu gezegende hayatın başlaması bitmesi, insanların evrim sürecinde gelişmiş iç güdüleri nedeniyle bir birlerine yaptıkları şeyler niçin iyi ya da kötü olsun? (Ne kadar küçük olduğumuza bakmak isterseniz: link)

Nietzsche Tanrı öldü derken aslında pek çok insanın zannettiği gibi ateist olun ey insanlar Tanrı öldü demiyordu. Onu daha 18.yy'da Aydınlanma filozofları söylediler (hatta Fransız İhtilali sürecinde 1794 yılında bir dönem Hristiyanlığı yasaklayıp deizmi (Mutlak Varlık Kültü) devlet dini haline getirdiler ve tüm halka bu yeni dine tabi olmayı zorunlu tuttular) ve Nietzsche'nin zamanına yani 19.yy sonuna gelindiğinde artık Avrupa'da okumuş yazmış kesimlerin dinle çok da bir ilişkisi kalmamıştı ama pek çoğu dine dayanan geleneksel değerler hala yerinde duruyordu. Nietzsche dindarlara değil işte dinle ilişkisini kesmiş bu insanlara sesleniyordu asıl olarak. Tanrı'yı öldürdük yani Hristiyanlığa inanmıyoruz şimdi tüm bu değerlerimizi nasıl temellendireceğiz diyordu. Yazının altına Nietzsche'den bir alıntı ekliyorum burada da Nietzsche tüm felsefesinin temelini oluşturan bu söylemi tekrarlıyor ve bu kıssanın başında asıl seslendiklerinin ateistler olduğunu söylüyor. Daha genel olarak da felsefesinde geleneksel ahlaki değerleri toplum için zararlı bulur, bunları eziklerin, kölelerin ahlakı olarak tanımlar, onların yerine efendilerin yani iradesini dayatmak için ezmekten, yok etmekten çekinmeyenlerin ahlakını över.

Nietzsche'nin felsefesi genel olarak fazla taraftar bulmadı zira insan doğasına aykırı bir felsefe bana göre. Fakat diğer yandan Nietzsche modern düşüncenin kurucu babalarından birisi oldu zira bence tüm düşünürler bir yandan humanism vs. deseler ve geleneksel etik ilkeleri yaşatmaya çalışsalar bile göz ucuyla hep Nietzsche'ye baktılar. Bir yandan insanlar insan olmanın gereği olarak geleneksel değerleri benimsiyor fakat bir yandan da adamın söylediklerinde akla yatan bir şeyler olduğunu içten içe biliyorlardı.

Ben bunlardan bir tanesine biraz daha yakından bakacağım. Ronald Dworkin bugün liberal demokrasi olarak bildiğimiz ve tüm dünyada belirli bir seviyede kabul görmüş olan 2.DS sonrası ideolojisinin kurucu babalarından birisiydi. Özellikle hukuk felsefesi alanında, haklar, ahlak, hukuk ve ahlak konularında bugün pek çoğumuzun sorgulamadan doğruluğunu kabul ettiğimiz düşüncelerin oluşmasında büyük katkısı olmuş bir düşünür. Fakat ölümeden hemen önce "Tanrısız Din" adında son bir kitap daha yazdı ve ilahiyat konularına da girdi (kitabın girişinde niyetinin bu alanda çok daha kapsamlı çalışmalar yapmak olduğunu fakat hastalığı nedeniyle buna fırsatı olmadığı belirtiliyor). Belki artık yaşlanmış olmasının da etkisi olmuştur ilahiyat alanına girmesinde, nitekim kitabın sadece tek bir bölümü doğrudan hukuk konularına ayrılmış ve kitabın girişinde ilham kaynağının Dworkin'in Bern Üniversitesi'nde verdiği Einstein Dersleri olduğu yazıyor (link) ama yine de asıl çalışma alanı olan hukuk ve ahlak konularından bağımsız değil anlatılanlar. Zira Dworkin tüm kariyerinde özellikle haklar ve haklara saygının ahlaki zorunluluğu üzerine odaklanmıştı ve Dworkin bu konulara Nietzsche'nin tam tersi şekilde son derece insan odaklı yaklaşıyordu (yani Nietzsche'nin eziklerin veya kölelerin ahlakı diyerek yerdiği şekilde). O halde bu bakışını bir yere dayandırması da gerekiyordu aksi taktirde Nietzsche niye haksız olsun söylediklerinde? Mesela niçin tüm insanlar eşit olmalıydı? Niçin çoğunluğun faydası için bir kısım bireyler feda edilemezdi? Niçin bireylerin hakları çiğnenemezdi? Aydınlanma filozofları (Locke, Kant vs.) bu sorulara Tanrı tüm insanları eşit yarattığı için gibi cevaplar veriyorlardı ve onlardan etkilenen ABD devletinin kurucu metinlerinde de bu şekilde geçiyordu hakların kaynağı. Fakat Dworkin şahsi olarak bir tanrıya inanmadığı için kendisi gibi ateistlere de hitap edecek daha kuşatıcı objektif bir kaynak arıyor bu kitapta. Ve bu kaynağı da kitabın adında ifadesini bulan tanrısız bir din olarak tanımlıyor, zira kendisi ateist olsa da insanın kainatta özel bir yeri olduğuna ve kainatta bizden daha büyük bir anlam olduğuna inanıyor. Bu inancı da bir din olarak görüyor. Dahası bu bakış açısının sadece kendisine ait bir bakış açısı olmadığını pek çok ateistin de inançlarını bir çeşit dindarlık olarak gördüğünü söylüyor. Mesela kitabın ilk bölümünde Einstein'ın ateist olmasına rağmen koyu dindar bir insan olduğunu söylüyor ve örnek olarak onun şu sözüne atıf yapıyor: "Tecrübe edebildiğimiz herşeyin arkasında aklımızın tam olarak kavrayamadığı ve güzelliği ve ihtişamı bize ancak dolaylı olarak ve zayıf yansımalarla ulaşan birşeylerin olduğunu hissetmek, işte bu dindarlıktır. Ve bu anlamda ben dindar birisiyim."

Aslında adına dindarlık demeseler de pek çok ateist derneği de kendi dünya görüşlerini bir "inanç sistemi" olarak tanımlıyor (İsmini humanist association olarak koymuş pek çok ateist derneğinin sitesinde bulabilirsiniz bu tanımı).

Buraya kadar yazdıklarım ateistlere veya daha genel olarak dinsizlere karşı en temel eleştirimi oluşturuyor. Ben şimdiye kadar tümüyle hiç bir değere inanmayan bir insanla karşılaşmadım ki bence belirli değerlere sahip olmak insanın iki göze, iki kulağa, iki ayağa sahip olması kadar insani bir şeydir. Tüm ateistler Dworkin, Einstein veya benzerleri gibi kendilerini tanrısız bir dinin müminleri olarak tanımlamıyor olsalar da hemen hepsi kendilerini humanist ve humanismi de bir "inanç sistemi" olarak tanımlıyorlar. Fakat Nietzsche'nin ortaya koyduğu gibi aslında "Tanrı'yı öldürdüğümüzde" artık ateistlerin de inandığı tüm bu değerlerin ve anlamın dayanacağı temel ortadan kalkmış ve Nietzsche'nin gelişini haber verdiği karanlıktan, hiçlikten, anlamsızlıktan, değersizlikten, amaçsızlıktan başka bir şey kalmıyor ortada.

Buradan varacağım sonuç o halde ey ateistler gelin ve Tanrı'ya iman edin değil ama bu nihilist yaklaşım karşısında ister ateist olsun, ister belirli bir dinin inananı olsun, inançlı insanlar çok da farklı bir durumda değiller bana göre. Oysa ateistler dindarlara karşı nihilizmi kullanarak kendilerini haklı çıkardıklarını düşünüyorlar ama hemen sonrasında sanki o durumda kendi değerlerinin bir anlamı varmış gibi dönüp bir de kendi değerlerinin üstünlüğünü savunabiliyorlar. Mesela bazen bakıyorum bir ateist dinle ilgili bir söylemin anlamsızlığını dünyanın kainat içerisindeki önemsizliği üzerinden ispatlamaya çalışıyor. Mesela bir hocanın verdiği fetvayla Andromeda Galaksisi'ni de kapsar mı gibi, kendince söz konusu inancın büyük resimde bir yerinin olmadığını iddia ederek dalga geçiyor. Fakat daha sonra başka yerde küresel ısınmaya dindarların karşı çıktığından oysa sekülerlerin bu konuda çok bilimsel ve humanist bir anlayışa sahip olduğundan dem vurabiliyor. Peki Andromeda Galaksi'sinin umurunda mı oradaki veya Samanyolu'ndaki trilyonlarca gezegenden birisinde sıcaklığın artıyor veya azalıyor olması. Daha kötüsü kendi iddiasını esas alırsak ortada tüm bunların umurunda olacağı bir şahıs da yok aslında. Yani karşındaki dindarın dünya görüşüyle, inançlarıyla dalga geçmek için kullandığın argüman aynı şekilde senin de dünya görüşünü, inançlarını, kabullerini dalga geçilecek bir duruma düşürüyor ki yukarıda değindiğim üzere Nietzsche'nin safça bularak dalga geçtiği asıl bakış açısı da buydu aslında.

Vaktim olursa bu konuya devam etmek istiyorum fakat zaten yeterince uzun olduğu için bu ilk yazı olsun. Bir sonraki yazıda daha somut eleştirilerde bulunmaya çalışacağım dinsizlere.

-Ahmet Şeker

Kaçık Adamın Kıssası

Öğle öncesi aydınlığında bir fener yakan, pazar yerinde koşarken durmadan “Tanrıyı arıyorum! Tanrıyı arıyorum!” diye bağıran kaçık adamı duymadınız mı? Oradakilerin çoğu tanrıya inanmayanlar olduğu için onun böyle davranması büyük bir kahkahanın patlamasına yol açtı, onu kışkırttılar. “Ne? Yolunu mu şaşırmış?” diye sordu biri. Bir başkası “Çocuk gibi yolunu mu kaybetmiş” dedi. “Yoksa saklanıyor mu?’’, “Bizden korkuyor mu?’’, “Yolculuğa mı çıkmış?”, “Yoksa göçmüş mü?” Onlar birbirlerine böyle bağırarak gülüştüler.

Kaçık adam onların arasına sıçrayıp bakışlarıyla onları delip geçerek “Tanrı nerede?” diye sordu, “Bunu size söyleyeceğim. Onu öldürdük. Sizler ve ben! Onun katili hepimiziz. Ama bunu nasıl yaptık? Denizi nasıl içebiliriz? Bütün ufku silmemiz için bize bu süngeri kim verdi? Yeryüzünü güneşin zincirlerinden kurtarırken bizler ne yapıyorduk? Nereye gidiyor şimdi dünya, biz nereye gidiyoruz? Bütün güneşlerden uzağa mı? Geriye, öne, yana, bütün yönlere doğru sürekli batmıyor muyuz? Üst alt kaldı mı? Sanki sonsuz bir hiçte yolumuzu yitirmiyor muyuz? Boş uzayın soluğunu duymuyor muyuz? Hava giderek soğumuyor mu? Giderek daha çok, daha çok gece gelmiyor mu? Güpe gündüz fenerleri yakmak gerekmiyor mu? Tanrıyı gömen mezar kazıcıların sesini hala duymadık mı? Tanrının çürümesinin kokusunu almadık mı henüz? Evet Tanrı da çürür. Tanrı öldü! Tanrı ölü kalacak! Onu öldüren de biziz!

Bütün katillerin katili olan biz kendimizi nasıl avutacağız? Dünyanın şimdiye dek sahip olduğu en kutsal, en güçlü şey bizim bıçaklarımızla kana bulandı. Kim temizleyecek bu kanı bizden? Hangi suyla arıtabiliriz kendimizi? Nasıl bir kefaret töreni düzenlesek, hangi kutsal oyunu icad etsek? Bu eylemin büyüklüğü bizim için fazla büyük değil mi? Bu eyleme layık olmak için kendimizi tanrı ilan etmemiz gerekmez mi? Hiçbir zaman daha büyük bir eylem olmadı ve bizden sonra doğacak olan, bu eylem yüzünden şimdiye kadarki tarihlerden daha yüksek bir tarihin parçası olacak!

Kaçık adam burada susar ve tekrar dinleyenlere bakar: Onlar da suskundur ve ona şaşkın bir halde bakmaktadırlar. Sonunda kaçık adam elindeki fenerini yere atar, fener parçalara ayrılır ve söner. Sonra şöyle der, “Çok erken geldim, daha benim zamanım gelmedi, bu muazzam olay hala gerçekleşiyor, hala başı boş dolanmakta, henüz insanların kulağına ulaşmadı. Şimşek ve gök gürültüsünün duyulması zaman alır. Yıldızların ışığının ulaşması zaman alır. Eylemlerin, yapılıp bittikten sonra bile, görülmesi ve duyulması zaman alır. Bu eylem onlara hâlâ en uzak yıldızdan bile daha uzak ama aslında bunu kendilerine kendileri yaptılar!”

Kaçık adamın aynı gün farklı kiliselere daldığı ve içeride Tanrı'nın ruhuna dualar okuduğu ve dışarı sürülüp, sorguya çekildiğinde; her seferinde sadece şu yanıtı verdiği söylenir: “Artık tüm bu kiliseler Tanrı’nın türbeleri ve mezarlarından başka nedir ki?" (Friedrich Nietzsche, Şen Bilim)
author

"Sorumluluk Reddi" Konusunda Önemli Bilgilendirme:

Münferit Fikir Platformunda yazılan tüm yazılar, aksi MFP YYK tarafından belirtilmedikçe yazarların kendi görüşleridir. MFP’nin ve platformdaki diğer yazarların görüşlerini yansıtmaz veya ifade etmez.

Yorum Gönder

23 Yorumlar

  1. Çok uzun oldu konu.okuduk ama pek de bir şey anlaşılmadı.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Anlaşılmadıysa bir daha okumalısınız. Eğer bir daha okumak uzun geliyorsa yazı size hitap etmiyor demektir.

      Sil
    2. İki defa okudum ama bir fikir edinemedim. Uzun yazmışsınız ama sonuç yok... Saygılar

      Belki de bana hitap etmiyor :)

      Sil
  2. hocam sen Allah'ın dünyaya müdehale ettiğine inanıyor musun?

    1) yaratılma ve yaşama amacı ne?
    2) dünya nasıl düzelecek
    3) islam dininde niye bu kadar farklı görüş var Işid altyapısı bile var hep eski fikirler, ve hadisler güvenli değil, kuranda tek başına meal olarak anlaşılmıyor, ayetin iniş sebebine bakmak lazım tefsirde israliyat lazım diyorlar, ayetlerin çoğunun indiği zaman bile belli değil, israliyata girsen değiştirilmiş içinden çıkmasının mümkün olmadığı kitaplar herkes tanrıyı konuşturuyor istediği gibi
    4) ibadette etsek meriçte bebekler boğuluyor başka yerde başka soykırım, dünya determinist dersen din tam ne işe yarayacak?


    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu soruların benim yazdıklarımla bir ilişkisi var mı?

      Sil
    2. nihilizm mi değil mi en temel soru bu, ateist ölmemek için küresel ısınmayı takıyor, insanın vicdanı da var kötü olan şeyleri yapmıyor diğer insanlara saygılı oluyor, aksi insanı rahatsız ediyor.

      Sil
    3. Derdin rahatsız olmaksa onu override etmek mümkün. Modern dünyada pek çok şey hepimizi rahatsız ediyor. Marx'ın alienation diye bir kavramı var mesela. Mesela anneler çocuklarını kreşlere bırakıp çalışmaya gidiyor. Sorarsan hiç birisi kendini çok iyi hissederek yapmıyor bunu ama yapıyor. Hepimizi hergün bizim için doğal olmayan ve rahatsız eden milyon tane şey yapıyoruz modern hayatta. Ama duygularımızı bastırıp bunları yapmaya devam ediyoruz zira bunları yapmadığımızda hissedeceklerimiz daha hoş şeyler değil (mesela doğada aç ve soğukta yaşamayı denemek lazım). Kimileri daha da ileri gidip vicdanlarını da bastırıyor. İnsanın yaptığı tercihleri rasyonalleştirme kapasitesi müthiş. Çok paranın ve gücün verdiği olumlu duyguları vicdandan gelen uayrılara tercih edebilir insan.

      Yani eğer tüm bunları yapma nedenin sadece iyi hissetmekse iyi hissetmenin en optimal noktasının vicdanlı ve ahlaklı olmak olduğuna dair yeterince veri yok elimizde. Ben insanların sadece iyi hissetmek için ahlaklı olduklarına inanmıyorum. Bunun ötesinde her insan bir kısım değerlere inanır ve ancak bu inançlar denkleme dahil edildiğinde dinsizlerin ahlaklı davranışları anlamlı oluyor benim gördüğüm.

      Sil
  3. Ateizm veya deizm gibi akımların (inanç değildir ateizm, deizm ise ancak bir agnostizm ile manidar olabilir) en güzel yanı çakma hiyerarşileri yok etmesi; insan bireyinşn başka insanlara ucuz yalanlar yoluyla kul edilmesinin önüne geçmesidir.
    İnsanlar başka insanlara kul olmaya devam ederler ama bu iktidar ile ilgilidir veya sınıfla. Ancak dangalak bir pedofili hakikatin elçisi (= Joseph Smith mesela) oarak görmek O'na ve elçilerinin köpeği haline döndürülmenin önünü sonuna kadar açar.
    Tanrı var mıdır? Bilemem.
    Yok mudur? Bilemem.
    Aslında kimse de bilemez.
    Bu sahte peygamber Joseph Smith'in halifelerinden biri ki kendisi de peygamber kabul edilir. Birigham Young'tır.
    Kendisinin bir kızın eteğini kaldırıp cinsel organına baktıktan sonra, olmuş bu diyerek onunla evlendiği ve elbette bu bebe ile cinsel anlamda birleştiğine dair bir hikaye var mıydı hatırlayamadım!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yok mu ediyor gerçekten? Benzer bir istismarı mesela kült tarzı yapılanmış karizmatik bir sol örgütün lideri yapamaz mı? 100% aynı şey değil (zira çocuk değil) ama istismar ve suistimal açısında Stalin'in karısına, kızına ne olmuş gidip bakın. O da ateizmin babasıydı. Hatta Atatürk'ün karısına nasıl davrandığına bakın. Bir programda Afet İnan'la ilgili iddialar nedeniyle baya olay çıktı malum. Olayın yatak odası boyutu çok da ilgilendirmiyor beni fakat Afet İnan'ın hayatını ve söylemlerini incelerseniz "insan bireyinin" özgür düşüncesinin zirvesinde gezindiği pek söylenemez. Aslında ideolojiye girmeye de gerek yok mahalledeki yakışıklı ve karizmatik delikanlının kendisine tutulmuş vulnerable genç kızı kötü yola düşürmesi veya ondan faydalanması da özünde farklı bir şey değil. Bunlara biraz gelecek yazıda değinmeyi düşünüyordum ama burada da girmiş oldum.

      Yani tercihlerinize, inançlarınıza saygılıyım. Fakat senin dinin sana benim dinim bana demek yerine insanla ilgili tüm sorunları dine yükleyerek tercihlerinizi confirm etmeyi bırakın. İnsanın sorunları dinde de var, başka ideolojilerde de var, ideoloji olmadığında da var. Din herşeyin çözümü olmadığı gibi dinden uzaklaşmak da herşeyin çözümü değil.

      Bir de bununla ilgili olarak sorunlarla doğrudan mücadele etmek yerine sorunların nedeni gördüğünüz proxylerle uğraşmak çözüme katkı sağlamaz. Yani eğer ortada bir insanları (özellikle kadınları ve çocukları) istismar sorunu varsa, istismar sorunu ile mücadele edin. Onun yerine istismar sorununun nedeni olarak dini görüp dinle mücadele etmeye çalışmak aslında amacın üzüm yemek değil bağcıyı dövmek olduğunu düşündürüyor. Ki burada bağcıyı dövmek insanların kendi şahsi confirmation ihtiyaçlarından kaynaklanıyor bana göre.

      Sil
    2. Bu arada ateistlerin en azından kendini humanist olarak tanımlayanlarından bir kaç örnek vereyim bunu nasıl "inanç sistemi" olarak tanımladıklarına dair. Dahası bu grupların bir kısmı kilise gibi evlilik, cenaze törenleri vs düzenliyorlar. ABD'de orduda hapishanelerde bizim de dini temsilcimiz olsun diye mahkemeye gidiyorlar vs. Hepsi bu noktada olmasa bile kendini humanist olarak tanımlayanların kabullerinin bir inanç sistemi olduğu çok açık. Tümüyle inançsız nihilist bir pozisyon takınanı görmedim ama eğer öyle insanlar varsa ki mutlaka vardır belki onların tümüyle inançsız oldukları söylenebilir. İnanmak güzeldir inanmıyoruz demenize gerek yok.

      Bu İngiltere'deki ateistlerin en büyük organizasyonu olan British Humanist Association'ın sitesinden (Ünlü ateist Dawkins'in de ilişkisi var bu grupla)

      "Humanism is a non-religious ‘belief system’, a way of thinking about what it means to be a human being, and a ‘moral system’ about how to live our lives well."

      https://humanism.org.uk/wp-content/uploads/humanist-perspectives-in-religious-education-key-stages-3-4-and-5.pdf

      Kanada'daki humanistlerin bir sitesi:

      "Humanism is a broad belief system founded on the basic notion that moral values and actions can only be grounded in recognisably human attributes, including reason, experience and a natural sense of empathy towards humans and other living beings, rather than any form of instruction or "revelation"."

      http://www.humanisttoronto.ca/about-humanism

      Sil
    3. Yok olmadığını biliyoruz ancak bir pedofil ve con-artist olan Joseph Smith gibi "aha bu peygamber" de demiyoruz. İnsanın toplumsal varlığı problemsiz bir alan değil ki zaten. Zaten haksızlıklar, tacizler, manipülasyonlar var bu yaşamda, exploitation da var.
      Amma bu dine ait iddialardan BAGIMSIZ bir hakikat ve dinler zaten var olan eşitsizliği-sömürüyü kurumsallaştıran, meşrulaştıran yapılar.
      Brigham Young 9 yaşında bir kuza musallat olmadı, o 14 ile başlamış ırkçı bir katildir. Ancak senin çok değer verdiğin Successors'ın ikincisi bunu yapmıştı. Anlatamamışım yani ama coğrafi olarak daha açıpını yazamıyorum.
      Demek istiyorum ki insan insanı zaten harcıyor, tarihimiz bu.
      Din ise buna katkı sağlıyor.
      Yani senin fallacious önermen boşa çıkıyor. "sen de yapıyorsun, o da yapıyor" bir safsatadır malum; tu quoqe safsatası.
      Halbuki bahsettiğiniz şeylere karşı ben yanınızdayım, adaletsizlik var bu alemde.
      Ama en kolay şekilde adaletsiz hiyerarşi yaratan ( FETÖ bunun da delilidir) din konusunda siz destek olmuyorsunuz.
      FETÖ başı ilkıkul mezunu paranoid bir şizofren değil mi?
      Bu cahile binler sizce neden kandı?
      Yapay (=doğal olmayan) hiyerarşiler. Bu adamdan her bakımdan üstün olanlara "sen dinen nakıssın" diye diye bu adamın ve mollaların üstünlüğü ve faziketi (ahahaha) anlatılmadı mı?
      Turan Dursun okusun millet ve aklıngözü gibi twitterverse unsurlarını.

      Sil
    4. Stalin sosyalizm adına kaç milyon insan öldürdü? Mao kaç milyon insan öldürdü? Bush demokrasi götürüyorum diye Irak'ta kaç yüz bin insan öldürdü? Atatürkçülük adına kaç darbe yapıldı bu ülkede? Demek ki insan insanı yemek istedikten sonra sosyalizm, demokrasi, insan hakları herşey katkı sağlar buna. Sizin hadi gel birlikte dinle mücadele edelim öneriniz benim size bunları söyleyip hadi gelin birlikte demokrasiyle, sosyalizmle, Atatürkçülükle mücadele edelim dememe benziyor. Oysa Bush onu kullandı diye demokrasiyi toptan silecek miyiz? Bugünkü çalışan haklarının kazanılmasında sosyalizmin hiç mi rolü olmadı. Atatürk bu ülkeye hiç mi fayda sağlamadı. Kötü şudur diyerek o kötüyle mücadele edersek sorun çözülür. Şunlar kötüdür bunlar iyidir diyebiliriz. Işıd gibi bir din yorumu kötüdür Aliya İzzetbegoviç'in yorumu iyidir diyebiliriz mesela. Stalin'in sosyalizmi kötüdür, George Orwell'ınki iyidir diyebiliriz mesela. Ama siz istiyorsunuz ki dinin tek yorumu olsun o da Işid feya fetö zihniyeti olsun ve toptan inkar edelim. Peki öyle mi? Değil tabi ki. İşte pek çok makul insan var dindarlar arasında. Ama onları görmek istemiyorsunuz, şüpheyle yaklaşıyorsunuz. Özünde hepsi aynı filan gibi niyet okumalarla onları da aynı torbaya atıyorsunuz. Seküler olup mankurt olanları, kötü olanları, zalim olanlarıysa görmüyorsunuz. Zira derdiniz anlamak değil kabullerinizi doğrulamak. Benim böyle bir toptancı anlayışa destek vermem mümkün değil. Toptancı anlayışlardan hayır geldiğini görmedim ben. Sizin bu yaklaşımınızdan da hayır gelmez kimseye.

      Sil
    5. Bu arada ben hiç bir yerde sen de yapıyorsunu o da yapıyor o halde herkes yapsın gibi bir şey söylemedim. Tam tersine insan olan her yerde bunlar oluyor o halde hepsiyle mücadele edelim diyorum. Eğer iddia ettiğiniz gibi dindarlar daha çok yapıyorsa dindarlarla daha çok mücadele ederiz. Ama onun yerine dinle mücadele edelim derseniz burada bunu yapmayan dindarı da karşımıza alalım ama yapan ateisti karşımıza almayalıma gelir konu. Kötüde anlaşıyorsak o kötüyle mücadele etmek yeterli. Ateistse ateist dindarsa dindar. Niye illa dinle mücadel etme ısrarı o halde? Bence bu sizin dinle ilgili şahsi sorunlarınızda haklı çıkma isteğinizden kaynaklanıyor.

      Sil
    6. Şu yazınızda da aynı şeyi yapıyorsunuz, Stalin cart, filan curt. O zaman bunu değerlendirelim ama din de bunlardan biri.
      Işid dinin herhangi bir yorumu değil bu arada. Tasavvufi yorumundan çok daha sağlıklı, teknik olarak tutarlı ve kitabi bir ekole dayanır. Tarihsel uygulamalarla da desteklidir.
      Joseph Smith için söylediklerimi ANLATABİLDİM değil mi?
      Veya Brigham YOUNG kimi sembolize eder, belli değil mi?
      İsa Mesih diye birisi hiç yaşamamıştır mesela.
      Medine ekolğ Peygamberin ölümüyle tasfiye edilmiştir, sonrası malum. Peygamber cenazesine 17 kişi katılmıştır.
      Size o paranoyak manyak ilkokullunun anlattığı gibi değilmiş bu tarihsel gelişim.
      Aşerei mübeşşere iktidar için birbirine girmiştir vs.
      Yanş, iktidar dinsel hislerden daha önemlidir, hem de Ebubekir ve Ömer gibi önemli isimler için bile!
      Şimdi, bunları konuşamayacaksak bu faşizmdir. Ama bunlara şnanmanız-inanmamanız umrumda değil, ateist-deistler için de öyledir.
      Tıpkı müslğman birisinin Thor, Zeus, Buda'yı takmaması gibi.
      Sizin dinsizleşmenizden bana ne?
      Ahlaklı ve tutarlı olsanız yeter.
      YALNIZ, siz de benim bazı şeyleri eleştirel okumama KARIŞAMAZSINIZ. Bir haddi değildir kimsenin. İki bu bir Vicdan Hürriyeti ilkesinin yansımasıdır.
      Şahsi sorunum vs demişsiniz. Sizlerin burada FETÖ eleştirilerinizi okuyorum, uzun zamandır. E bunların hepsi kişisel değil miydi? Tecrübe diyoruz malum buna.
      Amma YAPISAL bir şeyler de var.
      Şekilsiz ve yanlışlanamaz her öğreti ile kapışmak lazımdır beyim. İdeolojiler ve her şey ile.

      Sil
    7. Hala mı daha "Işid dinin herhangi bir yorumu değil bu arada. Tasavvufi yorumundan çok daha sağlıklı, teknik olarak tutarlı ve kitabi bir ekole dayanır. Tarihsel uygulamalarla da desteklidir" yazıyorsunuz. Ne zaman işidin terör örgütü olup islamiyetle herhangi bir ilgisi olmadığını kabul edeceksiniz?

      Sil
    8. Ne? Tasavvuf sonradan hindistan etkisiyle çıkmış, Peygamber uygulamasında olmayan, aracılar yaratan bir uygulamadır. Daha insanidir ama Fatiha'nın dolaysız bir reddiyesidir (yalnız sana kulluk eder ve yalnız senden yardım isteriz).Işid uygulaması ise fıkha ama özellikle diğer muteber sayılabilecek kaynaklara uygundur. LGBTlerin katli, kısas olarak insanların yakılması ( Halşd bin Velid Yemen'de insanları topluca yakmıştır misal). Siz bilmiyorsunuz diye bunlar yok mu? Elbette var.

      Sil
    9. Öncelikle ben fetöcü değilim. Olsaydım söylerdim yurtdışında yaşıyorum ve gerçek ismimi de kullanmıyorum burada yazarken, yani yalan söylemek için bir nedenim yok.

      Stalin'e de dine de hep birlikte karşı çıkalım diyorsun. Peki Atatürk'e de hep birlikte karşı çıkacak mıyız mesela? Sartre Stalinciydi ona da hep birlikte karşı çıkacak mıyız? Heidegger Nazilere destek verdi. Kant 2. Frederik'in despotismini savunuyordu. Aydınlanma filozoflarının fikirleri özgürlüğü değil Fransız ihtilalinin terörünü ve sonunda Napolyon'un diktatörlüğünü getirdi. Tüm bunlara da karşı çıkacak mıyız? ABD'nin kurucu metinlerinde özgürlük, insan hakları göklere çıkarılır fakat bu metinleri yazan adamların çoğunun köleleri vardı vs.

      Yani eğer baltayı alıp dine dalacaksak baltayı alıp herşeye dalmamız gerekir. Ve işin sonunda biraz geriye çekilip bakterilerden, solucanlardan, taşlardan farkımızı olmadığını kabul etmemiz gerekir. Ki o durumda zaten dine dalma gerekçen olarak ortaya koyduğun dokuz on yaşında kızlarla evlenmekte de bir sorun yok demektir. Yani senin kabullerini ve değerlerini de benimkiyle birlikte un ufak ederiz. Ama sen bunu istemiyorsun baltayı eline al dine dal kendi değerlerine yok et ama benim değerlerime dokunma tam tersine gel benim değerlerime inan diyorsun. Niye yapayım bunu? Senin değerlerinde inanılacak ne var?

      Sil
  4. Allah insanları imtihan etmek üzere yaratmıştır. Bu imtihanın adalet anlayışına uygun olması için, imtihana tabi tuttuğu herkese iyi ile kötüyü fark edecek bir akıl, istediğini yapabilecek bir özgür irade vermiştir.

    Eğer Allah adam öldürmek isteyenin elinden tutup engellese, bir kız çocuğuna tecavüz edip öldüren kimseye mani olsa, ortada imtihan diye bir şey kalmaz. O zaman imtihanı kaybedecek kimse kalmaz. Bu durumda imtihanın bir anlamı kalmaz.

    Bu sebeple, ortada aklı başında insanların özgür iradeleriyle yaptıkları kötülüklerin faturasını Allah’a çıkarmak yerden göğe bir haksızlık ve adaletsizliktir.

    Haksızlığa uğrayanlara cennet gibi bir mükâfatın verilmesi bile onlar için bir bir huzur temin etmez manasına gelen itiraz ise ne ilmen ne aklen kabul edilen bir şey değildir.

    Çünkü bugün haksızlığa uğrayan yüzlerce insan tıbbi bir terapi sonucunda iyileşiyorlar. Keza, bilerek veya bilmeyerek bir kimsenin sakat kalmasına sebep olan insanlar tarafından maddi bazı imkanlar sağlanmak suretiyle bir derece onların huzuruna katkı sağlandığı kabul edilmektedir.

    Allah cennete koyduğu insanlardan sıkıntı verecek bütün hatıraları silebilecektir. Bütün yaraları tedavi edebilecektir. Huzurun yeri olan cennette huzursuzluk unsurlarına asla yer vermeyecektir.

    İmtihan geniş bir yelpazede sürmektedir. Bazen doğrudan kişi imtihana tabi tutulur ve ona göre başına bazı şeyler gelir. Bazen de başkasının imtihanından dolayı o da o imtihanın içinde bir figür olarak yer alır.

    - Örneğin, bir adam bir adamı öldürse, buradaki imtihan yalnız katil olan adama yöneliktir. Çünkü öldürülen maktulün imtihanı diye bir şey söz konusu olamaz.

    Bunun gibi, küçük yaşta, daha sorumluluk çağına gelmemiş bir kızın tecavüze uğraması onun imtihanı değil, mütecaviz olan o şerefsiz kimsenin imtihanıdır.

    - Önemle vurgulanması gereken bir hakikat da şudur ki: hiç bir günah bizzat Allah tarafından imtihana konu edilmez. Çünkü Allah, küfre razı olmadığı gibi, günahların işlenmesine de razı değildir.

    bir küçük kıza tecavüz etmek imtihan değildir. İmtihanın malzemesi olan şehvet duygusunu yanlış kullanan bir kimsenin elde ettiği olumsuz imtihan sonucudur.

    - Tabii ki bu konuda erkek için söz konusu olan bu “şehvet imtihanı” olumsuzlukla sonuçlanmış ve o adam imtihanı kaybetmiştir. Ancak, bu imtihanın olumsuz yan etkilerinden o kız çocuk da etkilenmiş olabilir ve hayatında bazı zihinsel sıkıntılar çekebilir. Fakat, o da şunu düşünmelidir ki, rızası dışında başına gelen hiç bir günahtan dolayı kendisi sorumlu değildir. Ve başkasının kaybettiği bu imtihanın yan etkilerinden dolayı kendisine sevaplar yazılır. Belki bu olumsuzluk hayatının geri kalan kısmında daha dikkatli olmasını ve bazı günahlardan daha fazla uzak durmaya gayret etmesini sağlar.

    Bu incelikler bilinmediği için -örneğin- küçük bir kıza yapılan tecavüz, o çocuğun bir imtihanı gibi algılama yanlışına düşülmektedir. Bu defa: “Küçük bir çocuğun ne suçu var, ne diye imtihana tutulmuş?” gibi altından çıkılmaz sorulara zemin hazırlanır. Oysa hakikat anlaşılırsa, bu gibi olumsuz sorular zihnimizde yer etmez, olanlar da gider.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. madem allah karışmıyor niye dua ediyorsunuz o zaman?

      Sil
    2. Dua, istemek talep temenni etmek manasındadır. Bir ibadet etme şeklidir. Aynen namaz kılma oruç tutma vs gibi bir ibadet şeklidir. Olaylara doğrudan müdahale etme gücümüz olamadığında ve kaderi bilmediğimiz için bunu yaratıcımıza dua ederek talep ederiz. Allah her duamıza icabet eder ama kabul etmeyebilir. Kötülükleri def edecek kader planında bazı oluşumlar yaratmıştır biz onu bilemeyiz.

      Mesela bir despot düzenin değişmesine gücümüz yetmez ama dua ederek bunu talep edebiliriz. kader planında despot kişilerin başlarına çeşitli hastalık kaza ve belalar gelir veyahutta bir başka güç tarafından dersdest edilir dolaylı olsa da talebimiz yerine gelmiş olur.

      Ayrıca dua etmek yaratıcıya birebir aracısız içimizi, derdimizi, aktararak bir nevi sohbet etmek demektir. bize yakın olduğunun şuurunu elde etmek demektir.

      Nasıl ki psikologlar insanlarla sadece konuşarak dertleşerek onları tedavi olmasına rahatlamasını sağlıyorlar bu şekilde bir nevi manevi terapi yapmış oluruz ve başımıza gelen sıkıntı bela vs gibi olaylara dayanma gücümüz artar ve zamanla bu sıkıntıları aşmak için içimizde extra bir güç ve dayanak noktası oluşur.

      insan dünyada 2 şey üzerinde hayatına devam eder. Birincisi menfaatini ister, diğeri ise, zararlardan kaçınır. bu iki konuda da biz aciziz. manevi bir desteğe ihtiyacımız var. Bunun en güzel şeklide direkt olarak yaratıcıya dua etmektir.

      Sil
  5. Ya fetullaTçı olacaksın ya ateist, ortası yok bu işin öyle mi?

    YanıtlaSil
  6. Iman intuitifdir öyle rasyonel çabayla olacak iş değil.

    YanıtlaSil
  7. Bu ahmet seker kod adlı ajana cevabı Rahmetli Hablemitoğlu versin.

    https://youtu.be/iTorp9-GMk4?t=610

    YanıtlaSil